Μια "γωνιά" ξεχωριστή

 

Κείμενο/φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος

Μια μικρή γραφική συνοικία του Πειραιά, που έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί σήμερα. Πήρε το όνομά της από την ομώνυμη μεγάλη εκκλησία στο τέρμα της Ακτής Κονδύλη, που ήταν και η πρώτη μεγάλη εκκλησία που χτίστηκε στον σύγχρονο Πειραιά. Η περιοχή άρχισε να κατοικείται με την έλευση των πρώτων προσφύγων στις αρχές του 20ου αιώνα, για να αλλάξει μορφή σταδιακά με την εκβιομηχάνισή της. 

H ευρύτερη περιοχή αναπτύχθηκε βιομηχανικά με πολλά εργοστάσια, μηχανουργεία, και λαμαρινάδικα και το κέντρο της ήταν η οδός Θεσμοφορίου από όπου περνούν οι εγκαταλελειμμένες πλέον γραμμές του ΟΣΕ. Σε αυτή την οδό υπάρχει και το εργοστάσιο παραγωγής ραπτομηχανών ΣΙΓΓΕΡ. Στην οδό Θερμοπυλών υπάρχουν οι ακόμα γραμμές του τραμ που είχε προορισμό το Πέραμα.

Η περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Διονυσίου χρησιμοποιήθηκε τον 19ο αιώνα σαν το νεκροταφείο του Πειραιά, που όμως μετακόμισε με την έλευση των πρώτων προσφύγων. Η περιοχή στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν κέντρο εκδιδόμενων γυναικών με οίκους ανοχής ανάμεσα στα πρώτα καλντερίμια, έως τα μέσα του 20ου αιώνα που με την σταδιακή κατασκευή των βιομηχανιών μετακόμισαν προς την Τρούμπα.